OKNO ŻYCIA
Dodane przez admin dnia 15.06.2010
Okno życia to specjalnie przygotowane miejsce, w którym każda matka może anonimowo zostawić nowonarodzone dziecko nie narażając jego lub siebie na niebezpieczeństwo.
Okno matka może otworzyć z zewnątrz. W środku jest miejsce na pozostawienie niemowlęcia. Zamontowane jest tam ogrzewanie oraz wentylacja. Po otwarciu okna uruchamiana jest sygnalizacja, która dyskretnie i bezpiecznie wzywa znajdujących się w pobliżu opiekunów, którymi są zazwyczaj siostry zakonne. Pozostawiony noworodek znajduje się w inkubatorze do czasu przyjazdu pogotowia ratunkowego. Dziecko przechodzi badania w szpitalu, a następnie kierowane jest do pogotowia rodzinnego. Równolegle uruchamiana jest procedura ustalenia tożsamości i droga adopcyjna. Dzieci z okna mogą prędko trafić do adopcji, a w czasie okresu trwania procedury adopcyjnej przebywają już u nowej rodziny co zapobiega chorobie sierocej.
W Polsce Okno życia jest oznaczone herbem Jana Pawła II i logo Caritas. Idea stworzenia takich miejsc zrodziła się z inicjatywy Wydziału Rodziny Kurii Metropolitalnej oraz Caritas Archidiecezji krakowskiej przed pierwszą rocznicą śmierci Jana Pawła II. Celem stworzenia Okna życia było, umożliwienie matkom, które nie mogą lub nie chcą opiekować się swoim nowo narodzonym dzieckiem, anonimowe porzucenie go.
Pierwsze Okna życia w Polsce otwarte zostało w Krakowie u sióstr nazaretanek przy ul. Przybyszewskiego 39. Powstało w marcu 2006. Do listopada 2009 uratowano dzięki niemu 11 dzieci: siedem dziewczynek i czterech chłopców. Do marca 2010 w 37 oknach życia udało się uratować 28 noworodków.
opracowała: D.Piechowska